Patron

Maria Konopnicka (Wasiłowska) urodziła się 23 maja 1842 roku w Suwałkach. Była poetką i nowelistką, tworzyła pod pseudonimami: Jan Sawa, Marko, Jan Waręż.  Jej rodzicami byli: Józef, obrońca Prokuratorii Generalnej i Patron Trybunału cywilnego, oraz Scholastyka. Maria wraz z rodziną spędziła najmłodsze lata swojego życia w Warszawie. W 1849 roku przeprowadziła się do Kalisza. Mieszkała na Warszawskim Przedmieściu w pałacu Puchalskich. Miała pięcioro rodzeństwa,   przy czym Zofia zmarła zaraz po porodzie,           a jedyny brat stracił życie w pierwszej bitwie pod Krzywosądem. Jej matka zmarła w 1854 roku.

Od roku 1855 do 1856 Maria uczyła się na pensji u sióstr sakramentek w Warszawie, gdzie poznała Elizę Orzeszkową.  W 1862 roku wyszła za mąż za Jarosława Konopnickiego. Zamieszkała z nim w Bronowie koło Poddębic, a następnie w Gusinie. Urodziła tutaj pierworodnego syna Tadeusza, a w kolejnych latach jeszcze siedmioro dzieci, z czego dwoje zmarło tuż   po narodzinach. W 1876 roku rozstała się z mężem, a dwa lata później zmarł jej ojciec. Od 1877-1890 roku mieszkała z dziećmi w Warszawie. W latach 1884-1886 redagowała pismo dla kobiet „Świt”. 

W 1903 roku z okazji jubileuszu 25-lecia twórczości otrzymała w darze od narodu dworek  w Żarnowcu koło Krosna na Pogórzu Karpackim. Brała też czynny udział w walce o prawa kobiet, a także ostentacyjnie potępiała działania władz pruskich. Była uczestniczką międzynarodowego protestu przeciwko prześladowaniu dzieci polskich we Wrześni.

Zmarła 8 października 1910 roku we Lwowie na zapalenie płuc. Jej ciało spoczywa   na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Do najsłynniejszych dzieł artystki zaliczamy:

Nowele

- Cztery nowele

- Dym

- Urbanowa

- Miłosierdzie Gminy

- Na drodze

- Na Normandzkim Brzegu

- Mendel gdański

- Nasza szkapa

Inne:

- Na jagody

- O Janku Wędrowniczku

- O krasnoludkach i sierotce Marysi

- Śpiewnik dla dzieci

-   Rota